Morgen begin ik echt

columnist: Christiane

Je kent het vast wel. Het "morgen begin ik-syndroom".
Nadat je merkt dat je spiegelbeeld telkens een paar pondjes extra laat zien, neem je je voor om wat af te vallen.Een goede voorbereiding is het halve werk. De koelkast gevuld met pure gezondheid. Nee, niet uit een potje of een flesje. Je gaat alles zelf bereiden. Je gaat er tegen aan!Nadat je jezelf nog wat moed hebt ingesproken, kruip je in bed. Je laatste gedachte is: "Morgen begin ik, en dan echt!".

De volgende ochtend zit het echter niet mee. Je kinderen zijn klierig, de kat heeft in een vlaag van verstandsverbijstering de kattenbak niet weten te vinden, en om tien uur staat er plotseling verlaat kraambezoek voor de deur. Onaangekondigd, en slechts vier maanden "te laat".
Voor je er erg in hebt is de dag om, en heb je als ontbijt een appelkoek gehad, met een kop koffie.
Erger nog, als in een ogenblik is de hele week voorbij, en heb je geen moment aan afslanken gedacht. Jawel, wel gedacht, maar er niks aan gedaan. Je groenten en fruit liggen in de koelkast te verpieteren.
De moed zakt je in de schoenen.
Weet je wat? Het is nu toch allemaal verpest, dus ik begin wel op de 1e dag van de volgende maand.
En dan echt!

lees verder www.valtaf/nl